KANKERGEN VERSLAVING

(Oncogen Addiction)

 

Dat mutaties in diverse genen de oorzaak kunnen zijn van de ongebreidelde

proliferatie van kankercellen en de vorming van tumoren, weet ik uiteraard. Ik

stuitte op publicaties van Weinstein en Joe i uit de 90er jaren van de vorige eeuw

en de beginjaren van de huidige eeuw. De titel “Oncogen Addiction” bracht mij

in verwarring. Homo sapiens is toch niet verslaafd aan kankergenen.

 

Het verschijnsel werd als volgt samengevat. Kanker cellen bevatten vele

(epi)genetische afwijkingen. Toch kan de in-activering van één enkel oncogen

de groei al remmen. Veel studies zijn nodig om de aard van de kankergen

verslaving, door de auteurs gedefinieerd als “de Achilleshiel”, vast te stellen.

Werk aan de winkel dus.

 

Het is heel lang geleden dat ik Homerus heb gelezen, maar gelukkig herinner ik

me wel dat de moeder van Achilles hem onderdompelde in de Styx om hem

onkwetsbaar te maken, maar dat zij zich niet gerealiseerd had dat het feit dat de

hielen niet geheel ondergedompeld waren, dit doel onbereikbaar zou maken.

 

Dat roept bij mij de vraag op: wie is in deze beeldspraak Achilles? Is dat de

patiënt of is dat de tumor? Als ik me even verbeeld dat ik de tumor-Achilles ben,

dan zou ik Thetis dankbaar moeten zijn, dat ik niet veranderd ben en lekker kan

voortwoekeren. Als ik even de patiënt-Achilles speel, zou ik er behoorlijk de

pest in hebben dat ik aan mijn enkels was vastgehouden.

 

Alle tumoren zijn verslaafd aan energie, die ze dankzij miljoenen verschillende

puntmutaties nota bene zelf kunnen genereren. Een en ander is vergelijkbaar met

alcoholverslaving. Dat zit ook in miljoenen verschillende wijnen, bieren en

andere dranken.

 

Het beeld zou zich heel anders ontwikkelen als we er niet van uit gaan dat

duizenden verschillende mutaties specifieke Achilleshielen zijn. Dat is

volstrekte onzin. Als je de beeldspraak zou willen aanhouden, dan wordt de

Achilleshiel gevormd door het verschijnsel dat alle kwaadaardige tumoren

gemeen hebben: het Warburg Effect. De verbeterde energie genererende

capaciteit die door alle mutaties, langs diverse wegen te weeg wordt gebracht,

bepaalt de “verslaving”. De cellen hebben extra energy-genererend vermogen

door melkzuur productie, ze functioneren niet en hebben weinig te doen, ze

sterven ook niet en worden neporganen = tumoren. De Warburghiel!

 

Alle kankers zijn verslaafd aan energie, die ze dankzij puntmutaties zelf hebben

ontwikkeld. Een en ander is vergelijkbaar met alcoholverslaving. Dat zit ook in

miljoenen verschillende wijnen, bieren en andere dranken. Kankergen

verslaving is te bestrijden met vermindering van het energetisch vermogen van

de tumoren. Alcoholisme door gewoon geen alcoholhoudende dranken te

drinken. Voor beide methoden moet een verdienmodel gewijzigd worden.

 

Albert M. Kroon

 

Haarlem, 11 augustus 2020

 

  i.Bernard Weinstein and Andrew Joe (2008), Oncogene Addiction. Cancer Res 68, 3077-3080.