Boodschap voor Maarten Boudry en zijn lezers!

 

In 2019 verscheen het boek van Maarten Boudry waarin hij uitlegt waarom de wereld niet naar de knoppen gaat. Ik heb het toen met veel plezier gelezen en was enthousiast over hoe hij ons pessimisme aan de kaak stelde en over de manier waarop hij de keerzijdes van onze negatieve gevoelens voor het voetlicht brengt. Ik werd op bladzijde 267 in hoofdstuk 7 echter wel zeer teleurgesteld. In de paragraaf over GENTECHNOLOGIE wordt namelijk duidelijk dat hij van de essentie van de genetische informatie van meercellige organismen, die zuurstof gebruiken en CO2 produceren niet op de hoogte is, hopelijk inmiddels was. Hij stond trouwens daarin niet alleen. Tamelijk recent bleek in de wereld draait door dezelfde kennis bij een aantal (hoog)geleerden ook nog te ontbreken in het programma over DNA.

 

      Het citaat: “De genetische code is nu eenmaal universeel. Elke cel in elk  organisme op aarde kan het

      DNA van een ander organisme ‘lezen’, omdat  alle organismen gebruik maken van hetzelfde alfabet”.

 

Inderdaad worden de gebruikte codes voor de bouwstenen van nucleïnezuren met letters aangeduid. Slechts 5, en uitsluitend hoofdletters: A, C, G & T voor DNA; A, C, G & U voor RNA. Voor de expressie van die informatie in eiwitten gaat het om de verschillende combinaties van 3 van de 4 letters van RNA, in totaal dus 64 voor 20 aminozuren! Elke kern-houdende cel gebruikt twee verschillende systemen voor de DNA-afhankelijke expressie van aminozuren in eiwitten door tussenkomst van RNA. Het ene systeem voor replicatie en RNA-synthese in de kern en voor expressie in het cytoplasma, het andere systeem voor beide processen in de mitochondriën, de energiehuisjes van kern-houdende cellen. Ook de mechanismen voor de expressie in het cytoplasma en de mitochondriën verschillen. Dat is al een halve eeuw bekend.

 

In de paragraaf WIJ ZIJN GODEN op bladzijde 279 werd ik weer opgebeurd! Hier citeert Boudry een uitspraak van paus Franciscus m.b.t. misbruik van de schepping uit “Laudatio Si”. Hij vindt dat de paus er falicant naast zit. Hij verwijst daarvoor naar Stewart Brand, die schrijft dat wij mensen als goden zijn en er goed in moeten worden (Whole Earth Disciplin, p20). Mij doet het vooral denken aan “MUT” van Wilhelm Mülleri uit de Winterreise van Franz Schubert, waar Brand het dus mee eens blijkt te zijn.

 

  i.Lustig in die Welt hinein gegen Wind und Wetter!

  Will kein Gott auf Erden sein, sind wir selber Götter.