Nagalase

De strijd tegen het Warburg Effect van kwaadaardige kanker

 

Een van mijn dochters stuurde me in oktober vorig jaar een fragmentje van een tekst in de Volkskrant. Daarin kwam aan de orde dat Professor van Eijck, oncologisch chirurg aan de Medische Faculteit van de Erasmus Universiteit in Rotterdam, gebiologeerd was door  het bericht dat in Azië een varkensboer en een dierenarts waren genezen van alvleesklierkanker dank zij het gebruik van een levend virusvaccin dat veehouders toepassen voor de bestrijding van vogelgriep bij hun veestapel.

 

Hij dacht onmiddellijk: ‘Dit moet ik uitzoeken’! De krant meldde dat daarmee inmiddels 32 wetenschappers bezig zijn. Ik citeer: ‘Bezig met onderzoek naar viro-immunotherapie, virussen die zo worden gemanipuleerd dat ze kankercellen kunnen aanvallen en tegelijkertijd het immuunsysteem (de opruimploeg) versterken’

 

Zoiets begrijp ik niet. Als blijkt dat een virusziekte bij de mens door een geneesmiddel wordt voorkómen, gaat toch je eerste gedachte uit naar hoe die virussen blijkbaar verdwijnen. En dan ligt het antwoord m.i. voor de hand: de virussen worden uit het bloed verwijderd. Maar hoe, dat is de vraag? Ik weet hoe dat komt. Wie dit leest en weet of denkt dat ik ongelijk heb, verzoek ik mij van het waarom daarvan op de hoogte te stellen.

 

Het gebruikte virusvaccin belemmert de activiteit van een enzym in de wand van het virus: nagalase!i. Zo’n virus voorkomt dat het wordt herkend door de macrofagenii in het bloed van de veestapel dankzij het enzym. De virussen worden dus dankzij zo’n levend virusvaccin verwijderd, de veestapel blijft ongedeerd!

 

Hoe zit dat met kankercellen? Kankercellen zijn afgedankte weefselcellen met resterend, maar door mutaties niet te remmen prolifererend vermogen. Deze cellen ontkomen aan de dood via opname door de macrofagen op weg naar de geprogrammeerde celdood (apoptose). Waarom? Zij hebben het Warburg Effect. Ze kunnen nog dankzij dit effect aan de celdood ontsnappen. Hoe komt dat? Ze kunnen door het Warburg Effect nog glucose opnemen en hieruit voldoende energie genereren om aan de macrofagen te ontglippen. Ze hebben dan namelijk voldoende energie voor de activiteit van nagalase. Met zulke levende virusvaccins van koeien bleek het in Azië dus ook bij mensen mogelijk om kanker te bestrijden.

 

Maar het is volgens mij volstrekt belachelijk om dit fenomeen primair met een viro-immunologische methode te bestrijden. Door inactivering van nagalase kan de energievoorziening van de kankercellen inderdaad beperkt worden door het Warburg Effect te blokkeren. Maar dat kan veel efficiënter door het energie-genererend vermogen via de oxidatieve fosforylering in de mitochondriën van de polyclonaal delende kankercellen te remmen. Dit kan met, zoals ik al eerder heb beschreven, doxycycline. Bij voorkeur in een vroeg stadium. Of na operatief ingrijpen om uitzaaiing van restcellen en metastasen te bestrijden. En natuurlijk ook als patiënten met kanker weken of maanden op een operatie moeten wachten i.v.m. corona.

 

Albert M. Kroon

Haarlem, 5 januari 2022

______________________

i  Dr. T.M. Smith (03-11-2015). Nagalase is a protein made by all cancer cells and viruses. Its formal, official chemical name is alpha-N-acetylgalactosaminidase (GcMAF), but this is such a tongue-twisting mouthful of a moniker that we usually just call it “Nagalase”. It causes immunodeficiency. It blocks production of GcMAF, thus preventing the immune system from doing its job. Without an active immune system, cancer and viral infections can grow unchecked. As an extremely sensitive marker for all cancers. Nagalase provides a powerful system for early detection.

ii  Macrofagen. Grote witte bloedcellen die in staat zijn om (delen van) afgedankte cellen en bacteriën op te eten. Dit wordt fagocytose genoemd